Rode wijn uit wit tafelkleed

Rode wijn en een wit tafelkleed: een verhaal van vallen en opstaan

Hé, alles goed? Laatst zat ik te denken... over rode wijn en witte tafelkleden. Je weet wel, die onvermijdelijke combinatie van elegantie en potentiële chaos.

Het klinkt misschien gek maar ik heb er in de loop der jaren een soort haat-liefdeverhouding mee opgebouwd. Meer liefde dan haat hoor, want anders zou ik het niet meer in huis halen, toch?

Het begon allemaal met een etentje, weet je wel, zo'n 'ik doe m'n best' scenario.

Mooi kleed, goede wijn… en klets, daar ging het mis.

Merlot over de hele mik. Ik zweer het, de tijd stond even stil. Iedereen staarde alsof er een buitenaards wezen was geland. Haha, achteraf kan ik er wel om lachen, maar toen... toen voelde het alsof mijn hele avond in duigen viel.

De 'rode wijn uit wit tafelkleed feiten', of de kunst van het minimaliseren van schade

Wat doe je dan?

Paniek natuurlijk! En dan, als je een beetje googlet (of in mijn geval, mijn oma belt die ALLES weet), kom je erachter dat er dus een hele wetenschap achter zit.

Iets met zout strooien en melk deppen. In mijn ervaring werkt zout wel aardig, maar het is niet de holy grail. Het absorbeert een deel, maar je moet er echt snel bij zijn.

Een andere keer, tijdens een verjaardagsfeestje, stootte mijn neef per ongeluk een glas Chianti om.

Recht op de nieuwe spierwitte broek van mijn schoonmoeder. Die broek was het gesprek van de dag geweest, geloof me. Dus de spanning was om te snijden. Maar toen… toen kwam mijn nichtje van vijf jaar aangerend met een fles bruiswater en begon te spuiten.

Iedereen was in shock, inclusief ik. Maar raad eens?

Het werkte! Beter dan al die dure vlekkenverwijderaars die ik in de kast heb staan. Sindsdien is bruiswater mijn go-to redder in nood. En de schoonmoeder? Die lacht er nu om, alhoewel, ik denk dat ze de broek nooit meer heeft gedragen.

'Rode wijn uit wit tafelkleed voordelen'?

Nou, dat is een interessante...

Oké, voordelen klinkt misschien overdreven. Maar, en dit is misschien een beetje filosofisch, het dwingt je wel om te relativeren. Om te accepteren dat het leven niet perfect is. En dat een beetje vlek hier en daar, nou ja, het maakt het leven juist mooier.

Of op z'n minst memorabeler. Ik kwam er toevallig achter dat het accepteren van de vlekken, zowel letterlijk als figuurlijk, je een stuk relaxter maakt. Je durft meer te genieten, zonder constant bang te zijn dat er iets mis gaat.

Snelheid is alles: Hoe sneller je erbij bent, hoe groter de kans op succes.
Zout, bruiswater, melk: Experimenteer!

Wat voor de één werkt, hoeft niet voor de ander te werken.
Niet wrijven: Dep! Wrijven maakt het alleen maar erger.

Trouwens, heb je ooit geprobeerd om de vlek gewoon te accepteren?

Ik bedoel, niet meteen in paniek te raken, maar te kijken wat er gebeurt? Een keer was ik zo moe na een lange werkdag dat ik de vlek gewoon heb laten zitten. De volgende dag was 'ie bijna verdwenen!

Misschien had de wijn zijn eigen reinigende werking, wie weet. Soms is het gewoon proberen en kijken wat er gebeurt. Ik ben trouwens wel de 'rode wijn uit wit tafelkleed geschiedenis' ingedoken omdat ik benieuwd was of andere mensen ook hilarische verhalen hadden.

Blijkbaar is dit al eeuwen een probleem! :)

Test altijd op een onopvallende plek: Voordat je een nieuw middeltje op de vlek loslaat, test het even op een stukje stof dat je niet ziet.
Wees geduldig: Het kan even duren voordat de vlek helemaal weg is.
Enjoy the wine! Het belangrijkste is dat je geniet van het moment.

Een vlek is maar een vlek.