Ad oven schoonmaken
Lieve Dagboek, de Oven Saga
Oké, oké, ik weet het.
Ik had al lang moeten schrijven. Maar raad eens? Ik heb de hele dag besteed aan... ja, je raadt het nooit... de oven schoonmaken. En ik dacht eerst: dit werkt nooit!
Al die aangekoekte zooi, jarenlange pizza-ongelukjes... Het leek een onmogelijke taak.
Eigenlijk is het grappig. Al die ad oven schoonmaken ontwikkelingen die je online ziet. De een zweert bij baking soda, de ander bij citroen, weer iemand anders bij een of ander fancy schoonmaakmiddel dat waarschijnlijk rechtstreeks uit een laboratorium komt.
Ik voelde me compleet overweldigd.
Dus, wat heb ik gedaan? Ik ben gewoon begonnen. Mét de baking soda. Want, hé, dat klonk nog het minst eng. Een dikke pasta gemaakt, lekker dik op die vieze plekken gesmeerd.
Leek net een experiment van een gestoorde wetenschapper. En toen... toen gebeurde er dus helemaal niks. Behalve dat mijn hele oven bedekt was met een grijze smurrie. Zo zou ik het nu dus niet meer doen!
En dan die ad oven schoonmaken feiten. Wist je dat de gemiddelde oven waarschijnlijk viezer is dan een wc-bril? Nee, oké, dat is misschien overdreven, maar het voelde wel zo. Allemaal vetspetters en aangekoekte etensresten.
Brrrr.
Toen herinnerde ik me een trucje van mijn oma.
Die gebruikte altijd ammoniak. Heel voorzichtig, uiteraard, met open ramen en de hele rimram. Nou, dat was dus mijn volgende poging. Een schaaltje ammoniak in de oven, nachtje laten staan... 's Ochtends was de geur... indringend.
En eerlijk? Het hielp wel een beetje. Maar nog steeds niet genoeg.
Maar het bracht me wel op een idee. Wat als ik de baking soda pasta zou combineren met de ammoniak-truc? Oké, niet letterlijk, want chemische reacties in een afgesloten ruimte klinken niet echt als een goed plan.
Maar ik bedoelde: eerst baking soda, dan ammoniak.
En raad eens? Het werkte! Niet perfect, natuurlijk. Er waren nog steeds plekken waar ik flink moest boenen. Maar het was een stuk beter dan eerst. En het rook in ieder geval niet meer naar pizza-lijk.
Wat ik leerde?
Geduld. En dat je niet alles meteen hoeft te geloven wat je op internet leest. Oh, en dat handschoenen geen overbodige luxe zijn. Ik heb nu schuurplekken op mijn handen waar je U tegen zegt. Zucht.
Trouwens, anekdote!
Ik had dus die baking soda pasta gemaakt, en ik dacht: ik laat dat even inwerken. Ik ga even koffie drinken. Uur later kom ik terug en de kat, die stomme Boris, zat dus de baking soda pasta van de oven te likken! Ik dacht dat hij vergiftigd was.
Gelukkig viel het mee, hij had alleen een rare witte snor de rest van de dag. Ik heb hem daarna wel goed in de gaten gehouden, hoor.
En nog een anekdote: ik had een speciaal oven schoonmaakmiddel gekocht. Super duur!
En wat gebeurde er? Ik spoot het op de binnenkant, en het begon te roken! Echt, witte rook! Ik dacht dat de oven in de fik stond! Bleek dus dat ik per ongeluk de zelfreinigende functie had aangezet. Dus de oven stond te reinigen met dat middel erin.
Dat moet je écht een keer proberen... of juist niet.
De ad oven schoonmaken geschiedenis is waarschijnlijk net zo oud als de oven zelf. Ik vraag me af hoe ze dat vroeger deden, zonder al die handige middeltjes. Waarschijnlijk met zand en elleboogvet.
Brrr, dat klinkt nog erger.
Ad oven schoonmaken tips die ik nu kan geven? Wees voorbereid. Trek oude kleren aan. Gebruik handschoenen. En verwacht niet dat het in één keer perfect lukt. Oh, en houd de kat uit de buurt.
Het is nu laat.
De oven is (redelijk) schoon. Ik ben moe. Maar ik heb wel een voldaan gevoel. En ik heb geleerd dat je, zelfs bij zoiets onbenulligs als een oven schoonmaken, nieuwe dingen kunt ontdekken. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. Welterusten, dagboek.